Het echte reizen kan beginnen!

Het echte reizen kan en gaat beginnen!

We zijn (bijna) startklaar, dat betekent; nog niet ingepakt, nog niet van iedereen hier afscheid genomen, nog niet voor de laatste keer naar het strand geweest, maar wel met een lading Spaans waar je U tegen kan zeggen (of Usted in het Spaans!).
In plaats van (wat we in het vorige verhaaltje zeiden) vandaag al weg te gaan, hebben we het afscheid nemen een dagje uitgesteld. Maar morgen (maandag) gaan we dan toch echt beginnen aan onze trip en nemen we s´avonds de nachtbus om 21.30u naar San Cristobal, waar we dan de volgende ochtend om 10.00u aankomen. We hebben stiekum al gekeken naar de weersvooruitzichten, en nu is het jullie beurt om te lachen.., want het gaat namelijk regenen..., maar we zijn nog vol goede hoop dat er een foutje is gemaakt met de datums of dat er een andere onverklaarbare reden voor zal zijn.

Afgelopen 1,5 week is voorbij gevolgen. Op zich niet gek, aangezien we vier uur per dag in de schoolbanken zaten en hierna nog vaak een boel huiswerk meekregen en dat ook nog maakten! Dat neemt niet weg dat we ook nog wel tijd hadden voor (andere) leuke dingen!!

Zo heeft Jelle met het lokale voetbalteam meegevoetbald. Althans voetbalteam, het zijn er 4 (soms nog meer!), die steeds partijtjes tegen elkaar spelen. Je hebt gewonnen als jouw team scoort ( of als de keeper van het andere team zomaar uit de goal loopt, dat gebeurt dus ook... ;)) en dan mag jouw team blijven staan.

Toen we de vorige keer uit Puerto weggingen zei Jelle nog tegen Chito ( zoon van ons gastgezin); Nu zul je nooit weten hoe goed ik ben...
En dat hebben we geweten. De eerste keer voetbal stond Jelle er helemaal klaar voor. De enige blanke tussen alle Mehicanen. Er werd natuurlijk veel van hem verwacht. De eerste bal voldeed niet zo aan die verwachtingen, Jelle trapte en trapte, maar hier heb je dus geen gras, maar lekker stoffig zand om op te voetballen, de bal gleed ervandoor en Jelle gleed op de grond. Aan de kant werd er geroepen; Die GRINGO kan er NADA van....  Na het eerste partijtje droop Jelle af...

Maar hierna werd het tijd voor een comeback. In de tweede partij speelde hij constant samen met Chito en snel en gemakkelijk, hij werd door iedereen aangespeeld. Naderhand werd deze Gringo eens goed gecomplimenteerd.  En de donderdag erop speelde hij weer mee! Met succes! Hij scoorde twee mooie ballen en sindsdien hebben we hier heel veel vrienden.

Op de twee zaterdagen zijn we uitgegaan in El Tubo, we zochten de eerste zaterdag de club; El Tubo, waar Chito (zoon van ons gastgezin) werkt. De taxichauffeur wist wel waar het was, uiteindelijk werden we totaal ergens anders afgezet. Na een paar biertjes in verschillende cafetjes, gaven we het op en besloten we naar huis te gaan. Net op het moment dat ik zei dat we snel een taxi moesten hebben omdat er een man vlak achter ons liep, bleek dat een van onze voetbalvrienden te zijn die ons meenam naar de juiste tent. Leuke party´s gehad daar (misschien mede doordat de baas (ook een voetbalvriend) ons af en toe van een shotje voorzag!) Weer enige twee blancos, maar wel erg gezellig en die Mehicanen kunnen nog eens (salsa)dansen joh!

Verder hebben we ook redelijk veel tijd doorgebracht op het strand, snorkelen kon niet echt door de zandgolven, maar kijken naar hoe andere mensen surfen en voor Jelle ; het een keer proberen, ging ons goed af. We zijn nog niet echt verkleurd, nou ja, voor ons doen wel, maar ik denk dat jullie het resultaat nog steeds teleurstellend vinden.. Misschien dat het daarom was dat ik ( Annelijn) Jelle een dag heb ingesmeerd met cemespoeling ipv zonnebrand, met als gevolg een erg rode, maar WEL gekleurde rug!

Afgelopen week zijn we twee keer bij een docente van ons ( Gaby ) gaan eten, erg verdienstelijk, op zich niet gek als je vriend ( Aldo) chefkok is. Ook van hem hebben we wat heerlijke gerechtjes geproefd en hij is voor Jelle de surfleraar bij uitstek geweest!

Afgelopen zaterdag (dus eigenlijk gisteren) zijn we naar een meer genaamd Laguna Mialtapec geweest, sochtends om 7 uur, om de vogels te spotten en te genieten van al dat moois, zie fotos!!! 
Het is op een stuk, door een paar meter strand gescheiden van de zee. Jelle dacht nog een Orka door zijn verrekijker te zien, maar net op dat moment ging ik voor zijn beeld staan.
Vroeg in de avond zijn we naar een modern dansstuk geweest, buiten, met het strand en het geluid van de golven op de achtergrond. Was mooi om te zien, het jammere alleen was dat er in totaal 10 man publiek zat en allemaal blancos. ( Ja, echt wel, sommigen nog witter dan ons!)

Vanuit Nederland hadden we een cadeautje voor Frida (de dochter van Julie en Chito) meegenomen, namelijk een krokodillenhandpop. Ze noemt de krokodil, de krokodil Hollandaise. Deze is sindsdien zeer populair, want een ander kleinkind ( Gesus) merkte al heel slim op, dat er maar 1 Hollandaise krokodil was ( en die was niet voor hem.. ). Om hem te troosten hebben we een spel met hem gespeeld, het welbekende Twister. Zo zie je maar, we maken hier grote en kleine vrienden.
Vooral met de lessen spaans en ons gastgezin hebben we het hier getroffen!
Vriendelijke en behulpzame mensen, we kwamen niets tekort!!
We gaan ze zeker missen, maar contact zullen we houden en wie weet waar we elkaar nog mogen tegenkomen...

Verder kunnen we nog een heleboel zeggen en vertellen.... zoals
Dat de 2e cucaracha gespot en geflambeerd is en we er daarna geen last meer van hebben gehad.
Laten we hopen dat ze geen kindjes hadden ;)
Dat Jelle gisteren lichtgewond is geraakt met het openen van een familiar bier, omdat de dop er met zon kracht afschoot dat die nog heftiger was dan een champagnefles. Een behoorlijke ´dop´ heeft ie nu staan in z´n gezicht, maar niks ernstig!
Dat we het natuurlijk heel jammer vinden dat we carnaval aankomend weekend niet mee kunnen maken, maar dat we hier onze eigen polonaise wel zullen lopen.
Dat ik (Annelijn) lekker niet wordt gestoken, maar dat alle muggen op Jelle afgaan.
Dat we de muziek van Celine Dion, van de titanic, hier vandaag de hele dag hebben moeten aanhoren, omdat onze buurjongen deze moet kunnen fluiten op een bloklfluit.
Dat we hem aanmoedigen nog even door te oefenen, maar dat hij dat ook kan doen NADAT we weg zijn.
Dat we het leuk vinden jullie berichtjes te lezen en op de hoogte worden gehouden van Hollanda, gracias!
Dat als je elke ochtend voor ontbijt tortilla (denk aan de hoeveelheid van avondeten), middageten tortilla en avondeten tortilla, het woord en het eten TORTILLA je nog wel eens de neus uit kan komen (en dat al na 2 weken...)
Dat werkelijk iedereen hier Holland kent (en zegt dat we trots mogen zijn op zon klein landje), mede door de voetbal, iedereen houd van van Nistelrooy, alleen kunnen ze zijn naam niet normaal uitspreken.
Dat we ook telefonisch bereikbaar zijn en we hieronder ons nummer zullen plaatsen. Voor meer info kan er gesmst en gebeld worden.

Hasta la vista, tot de volgende keer!! Fijne carnaval en drink een paar biertjes op ons!!!

BESOS Jelle y Annelijn.

Nummer; 954 109 0747 ( Voor bellen; houd even rekening met het tijdsverschil van maar liefst 7 (!!!) uur vroeger!!