Costa Rica en Panama, Bocassss

Hola  iedereen,

We hadden het zelf ook niet verwacht, nog een verhaal.. maar aangezien het buiten nu echt te heet is om iets te doen, zijn we het internetcafe met airco in gevlucht.

We zijn de vorige keer gebleven in Nicaragua, we zaten toen in Granada en ons plan was naar Isla de Ometepe te gaan. Aangezien we toen al een lichte tijdsdruk hadden- voelden en we de twee vulkanen die op het eiland zijn, met de bijbehorende minimaal 8 uur hike toch niet gingen doen, hebben we besloten de volgende dag naar Costa Rica door te gaan.

Lekker vroeg zijn we aan onze trip begonnen, half 6 in de ochtend zaten we in de bus en om 6 uur die avond kwamen we aan in La Fortuna. Dorpje wat bij de levende vulkaan Arenal hoort. Normaal spuwt deze vulkaan elke dag lava en nog meer... maar juist nu wij er waren, was deze vulkaan er al 2 maanden mee gestopt.

Het duurde even (om precies te zijn een week) voordat we aan de verschrikkelijke hoge prijzen  en het hoge AMERIKA gehalte gewend waren, maar daarna konden we ook wel echt genieten van het land.

Op de eerste avond hebben we een NL stel ontmoet, die we daarna nog vaker tegen zouden komen.

De volgende dag hebben we een mountainbike gehuurd om naar de La Fortuna waterval te fietsen, helaas hebben ze er van te voren niet bijverteld dat fietsen niet de gehele weg mogelijk was... ivm.  de stijlheid. Na zo`n beklimming, we hebben 7 km in 1,5 uur gedaan..., was het de moeite om even in de prachtige, koude waterval te duiken.

De dag erop hebben we La Fortuna al weer verlaten voor het fijnere Santa Elena, nog steeds supertoeristisch, maar wel wat gemoedelijker en gezelliger dan het dorp waar we vandaan kwamen.

Daar een echt aan te raden nachttour in het forest van Santa Elena gemaakt, waar we tarantulas uit hun holletjes lokten, vies keken naar een schorpioen met wel 50 babys op zijn rug, we achter de gids aan renden wanneer een andere  gids iets had gezien, we  met lichtjes iets probeerden te zien in de bomen en uiteindelijk een luiaard in de boom hebben gespot. Mooie ervaring.

We zijn in het nevelwoud van Santa Elena geweest, lekker regen en nevelachtig, maar ook prachtig. Helaas niet echt veel dieren gespot op een paar vogeltjes na, maar toch nog steeds de moeite.

Jelle heeft een canopy gedaan ( Canopy Extremo, aanrader! ) waar hij als tarzan tussen twee bomen heeft geslingerd, hij kabels boven de bomen heeft getrotseerd van wel een km. lang en uiteindelijk met zijn benen vastgebonden als superman vol adrenaline op het eindpunt aankwam.

Ook zijn we nog naar een vlindertuin gezien, waar we wel in de gelegenheid waren fotos te maken van die gekleurde beestjes die normaal ook om ons heen fladderen. En naar de frog-tuin, waar we ons meerdere malen hebben verbaasd over de grootte (in werkelijkheid, de kleinte) van de kikkertjes.

Onze volgende spot was Tortuguero, met als doel een turteltje spotten. We kwamen, na een reis van 13 uur... vanaf Monteverde, aan met droog weer. Maar dat was de enige avond waarin het droog bleek te zijn. De volgende twee dagen hebben we alleen maar regen gehad. Maar dan nog hebben we genoten. Het is een leuk, klein plaatsje, met echt een rasta- vibe. Aan de ene kant heb je de wilde zee, en aan de andere kant heb je de rivier, hiertussen is het een kleine 10 minuten lopen.
We hebben regenponchos aangeschaft, in de plassen gestapt, veel zitten schuilen, maar ook in de avond een turtletour gemaakt. Met nog  6 andere toeristen op zoek... 2 uur op het strand gebanjerd, met onweer op zee, maar helaas niets gespot.

De dag erop zouden we in de ochtend om 6 uur beginnen aan een kanotour door de riviertjes van Tortuguero, helaas viel die letterlijk in het water... en hadden wij die middag, een herkansing, toen de regen even een uurtje ophield. Lekker gekano`d (althans de gids en Jelle), verschillende diertjes gespot en weer een regenbui getrotseerd.

In het weekend moesten we in de (het schijnt gevaarlijke) stad San Jose zijn. De hoofdstad van Costa Rica. Een voetbalmaat van Jelle ( Gershom) van vroeger is daar bezig een voetbalschool voor de armere wijk (Purral) op te zetten en die zouden we gaan bezoeken. Na eerst vet afgezet te zijn door een zeer irritante taxixhauffeur zijn we uiteindelijk aangekomen in ons duurste hostel ooit, maar wel een vet relaxt hostel met zwembad ( helaas hadden we nog steeds last van het regenseizoen, dus een echte duik hebben we niet kunnen maken, maar het zag er wel gezellig uit ).

En hebben we die avond Gershom opgezocht bij zijn tijdelijke Costa Ricaanse familie, in een wijk waar de taxichauffeur ons over waarschuwde niet over straat te lopen. Daar hebben we yathzee gespeeld, verhalen uitgewisseld en lokale biertjes en rum gedronken.
Hierna gingen we met zijn Nederlandse collega`s de plaatselijke discotheek in. Gezongen, gedanst, natuurlijk een kleine polonaise gelopen en uiteindelijk werden we de tent uitgeveegd. Met een Mac Donalds bijna tegenover je, kun je het niet laten om er NIET te gaan eten...

Volgende ochtend er te vroeg uit voor de wedstrijd FC TWENTE = AJAX. Na een half uur rond te hebben gereden met de taxi, eindelijk een tent gevonden die de wedstrijd om 10 uur live uitzond. Helaas eerste helft gemist. Daar lekker ontbeten zoals het hoort, rijst en bonen. Er werd door de Costa Ricanen nog gelachen om de badjassen die beide ploegen op het einde kregen....

S`avonds in een supersjieke mall onze eerste 3d film gezien ( Thor).

De volgende dag zouden we doorgaan naar Manuel Antonio, maar aangezien de prijzen van Costa Rica toch wel hun tol eisen, hebben we besloten voort te maken naar Panama, voor Panama nog een stop gemaakt in Cahuita.

Daar een nacht geslapen, volgens ons is dit een topdorpje en nationaal park met lekker weer... maar wij zaten nog steeds in het regenseizoen, dus 1 nacht was genoeg. ( we sliepen wel in een eigen huisje midden in de natuur, dat was dan weer wel top!)

Hierna doorgegaan (20 min. met de bus) naar Puerto Viejo, we zaten echt in een tophostel ( Pagalu) , omdat er geen plek meer was helaas wel in een dorm.

We hebben hier een dag gefietsd, met aan de ene kant het strand en aan de andere kant de jungle, met als je geluk hebt de aapjes in de bomen, dus lekker genieten! Onderweg nog gestopt bij het rescuecenter El Jaguar, waar ze zieke en gewonde dieren uit de omgeving opvangen, ze proberen beter te maken en dan weer de natuur insturen. Zo zagen we een wilde kat, allerlei roofvogels ( die niet meer konden vliegen ), slangen, een kleine bambi en een boel aapjes. ( trek alleen geen bikini aan, want 1. ze proberen de knoop los te maken, 2. ze gaan aan de touwtjes lopen knagen en trekken... , zie de foto...)

Panamaaa, here we come!

Na 2 weken regen, hoopten we de zon terug te vinden op Bocas Del Toro. De grens tussen Costa Rica en Panama is daar aan elkaar gemaakt door middel van een brug, dus wij daar met de backpackjes overheen...  Onderweg kwamen we nog een Nederlands meisje tegen die voor 1 dag naar Bocas del Toro ging. Op Bocas hebben we de eerste dag motregen gehad, we hebben toen een paraplu gekocht en die alleen toen nodig gehad, want de zon ging schijnen en HOE!

Hier hebben we besloten gewoon lekker vakantie te vieren. We willen al niet eens meer budgetreizen ( ook al kan het hier ook niet echt ), maar dat hebben we wel verdiend na al dat gereis!

Afgelopen week ( ja, je kunt hier gemakkelijk een week zijn zonder je te vervelen!) zijn we eigenlijk van strandje naar strandje gegaan, de een nog mooier dan de andere. Ook hebben we wat tijd doorgebracht met het andere NLse stel ( Ellen en Hylke). De heren hebben op zondagochtend om 7 uur bij een NLse tent met bijbehorend NLS ontbijt (pannekoeken!!) de kampioenswedstrijd gekeken.

We hebben nog twee dagen op het andere eiland, Bastimentos geslapen. In een veredelde boomhut, in een tuin met hummingbirds en redfrogs, waar de douche je uitzicht gaf op gekleurde vogels en de oceaan. Maar aangezien we wat aan elkaar hebben gelogen daar, hebben we besloten na twee nachten weer terug te keren naar het main eiland, Bocas.

We zouden op Bastimentos namelijk turtles gaan spotten, die beste man rekende er 80 dollar voor, we hadden al ja gezegd, maar uiteindelijk Lijns NOG STEEDS ontstoken teen gebruikt als smoes om niet te gaan. En aangezien we al een aantal dagen met watertaxis naar allerlei strandjes gaan, kennen die bootmannen je ook allemaal  ( en dan moet je niet te vaak zeggen dat die andere bootmannen je goedkoper brengen...)

We hebben een hike gemaakt van onze veredelde boomhut naar Playa Red frog ( leuke bijkomstigheid is dat we er geen watertaxi van 3 dollar p.p. hoefde te betalen en ook geen entree van nog eens 3 dollar p.p., maar daar moet je ook wel wat voor doen).

We werden al gewaarschuwd voor muggings op deze weg, we hadden onze waardevolle spullen dus thuis gelaten. Midden door het kerkhof liep er een paadje wat ons uiteindelijk door de jungle naar Playa Wizzard zou sturen, na een half uur zijn we daar aangekomen, we hadden het gehele strand van een paar kilometer lang helelmaal voor onszelf ( dan is het weer jammer dat de camera thuis ligt...).

Hierna stapten we door, we moesten door modder, stukjes door de zee, over boomstammen en op een minidun paadje moesten we het hoge gras door, gelukkig zonder slangen... dat was het moment waarop we dachten, dit is vast niet het juiste pad. En dat was het ook niet, want drie kwartier later kwamen we pas aan op Red Frog beach, terwijl dat normaal 20 minuten van Wizzard vandaan is.

Gisteren zijn we weer teruggekeerd op Bocas. In een ander, relaxt hostel dan de eerste keer ( Hostal Hansi). En wij willen niet naar huis voordat we dan toch echt een turtle hebben gespot. En DAT IS GELUKT!!!.

Gisterenavond zijn we met een taxirit van een half uur naar Playa Bluff gereden, we hadden het die middag, jawel, weer met de fiets gedaan... dus we wisten een beetje wat voor weg ( of soms het ontbreken daarvan) we konden verwachten. We kwamen aan in een pikkedonker stukje bos, waar in het donker een vrouw met een kind stond te wachten. Zij ging wel iemand halen. De taxi was weg. Het was donker op de volle maan, die net boven de zee stond en de sterren die we supergoed konden zien na.

Maar gelukkig, na een tijdje stond de gehele familie bij ons, we moesten onze namen invullen op een kladblokje en nadat zij nog meer papierwerk hadden gedaan, konden we gaan. We waren goed en wel 20 minuten aan het stappen toen we terug werden geroepen, snel renden we terug. En ja hoor, daar was zij,  de leatherback, van maar liefst 1,5 meter lang, ze was bezig haar nest te maken. Prachtig om te zien! Zoeits kan wel drie uur duren, bij ons duurde het 1,5 uur, dus we hebben alles goed kunnen zien!

Nou, nu hebben we alles weer verteld. De fotos spreken waarschijnlijk voor zich.

Of we nog wensen hebben in NL¿ JA!

-  We hebben wel weer zin in een Grolschje, Juupje of wijntje
-  We hebben wel weer zin in andere kleding ( na 3,5 maand, ben je die 7 kleding stukken wel beu!)
- We  hebben weer zin in goede patat met satesaus! (Waaijers op zondag!)
- We hebben weer zin in chocolade ( dat is hier niet te betalen of helemaal gesmolten)
- We hebben wel weer zin in een lekkere bruine boterham met kaas ( mmm, water loopt me momenteel in de mond)
- HAGELSLAG
- PINDAKAAS

Morgen gaan we denken we door naar Panama-city, als het goed is, is daar ook nog genoeg te doen. En dan... dan duurt het nog maar een weekje!

TOT SNEL, Hasta Luego, ADIOOOS!!