Un historia caliente de Honduras!

9 april 2011 - Estelí, Nicaragua

 

Hola chica´s y amigos!

En weer gingen we op een zondag het ene land verlaten voor ´t andere, in dit geval zondag 27 maart de wissel tussen Guatemala en Honduras.

Honduras, een land ongeveer even groot als Engeland, wat de Pacifische en de Caribische zee raakt. En wat ons leuker is gebleken dan van te voren leek!

Om 4.00u s´nachts zaten we in een minibus gepropt om 6u later aan te komen in Copan, Honduras.
De reis verliep vrij snel en ook nog redelijk goed (ondanks wat buikperikelen van Jelle)
In Copan hebben we uiteindelijk het 2e keus hostel gekozen, aangezien de eerste vol was.
Achteraf gezien een goede en slechte keuze...

Goede keuze omdat; we een rooftop zwembad hadden (zie foto)
Slechte keuze omdat; we weer kakkerlakken op onze kamer hadden.
Wat weer een nieuw recordaantal heeft opgeleverd, 2 families - mama, papa en 3 kinderen
Gelukkig hoefde Jelle alleen in de avond op te treden als Inspecteur en hebben we ons overdag prima vermaakt!
Bij aankomst bleek wel dat Lijn der gebeden in Antigua zijn gehoord, want het was er bloedje warm 30/35 graden. ( En nu maar weer klagen over hoe warm het wel niet was!!!)

S´middags dus rustig aangedaan door het stadje te verkennen en wat te poedelen in ons badje.
S´avonds hebben we om de hoek gegeten bij een restaurant die van een Nederlandse vrouw was en van een Hondurese man. Ze hadden er dan ook enkele Nederlandse gerechtjes! En de Nederlande vrouw heeft ons goed geholpen in de keuzes die nu eenmaal gemaakt moeten worden wanneer je aan het reizen bent ( Wanneer en hoe gaan we? Wat is het goedkoopst? Het veiligst? En het leukst??)

Leuk om haar verhalen aan te horen over Honduras en om te horen dat ze hier ook als ontbijt chocoladehagelslag hadden, dat werd niet tegen dovemansoren gezegd!!
S´morgens dus heerlijk ontbeten hier en daarna hebben we de Copan ruines bezocht. (Op loopafstand van ons hostel, zon. 15 minuten!)
Jelle speelde gids door uit verschillende boeken de juiste informatie te achterhalen.
Helaas stond er niks in over de verschillende dieren die we hebben gespot, maar ach een papegaai herkenden we dan ook nog wel zelf.
Via verschillende ervaringen en adviezen van mensen over reizen naar de Bay Islands hebben we toch maar voor de luxere optie gekozen met een directe bus van Hedman Allas naar La Ceiba.
Hier kwamen we s´avonds aan in La Ceiba en zijn we met een veel te dure taxi (120 Lempiras, volgende dag ineens 40?) naar ons hostel gebracht (kakkerlakvrij voor 2 nachten? check!)

Het was al pikkedonker, maar we moesten nog wel even wat eten.De deur uitgelopen, maar niet echt een tentje te bekennen in de buurt. Een vriendelijke man wees ons de weg naar Parque Central en nadat we bevestigd kregen dat dit veilig te lopen was hebben we dat maar gedaan, maar het voelde niet echt veilig...Donkere straten, geen mens op de weg, oke alleen een paar zwervers en taxi´s die toeteren om je mee te nemen en wij maar weigeren... (misschien door die oplichtende taxichauffeur van gisteren?).
Na de hele dag in de bus te hebben gezeten met frisdrank en chips, wilden we in ieder geval geen fastfood eten. Jelle dacht aan een leuke tent uit de Lonely Planet en het zag er inderdaad perfect uit mooi zwembadje, rustig muziekje erbij en een menukaart waar je U tegen zegt en toen zagen we de prijzen die daarbij hoorden… ; Ah, no gracias Señor...
Dan maar naar de Burgerking, waar een menu nog geen 2 euro kostte.
Op de terugweg nog even bij ´n tankstation naar binnen voor een thee en koffie.
Zit die beste man met ´n grote shotgun op z´n schoot te vragen wat het mocht zijn.
Uuuh, thee en koffie? S´ochtends alleen thee. Ooohhh ok, gracias.
De rest van de terugweg voelden wij ons natuurlijk enorm veilig, not! 
Maar zonder kleerscheuren vanaf gekomen.

De volgende dag was het waarempel licht en zag de stad er toch iets leuker uit,
al gaven die militairen met hun geweren bij Parque Central je geen beter gevoel.En kun je La Ceiba nou niet echt een leuke of mooie stad noemen.
We wilden een tour doen, maar deze waren rond de 40$ en dat was ons iets te prijzig...
Daarom maar met de lokale bus naar Sambo Creek, een naarbij gelegen Garifunadorpje, gegaan.
Hier hebben we enkele uren gewoonweg wat rondgekeken naar de lokale bevolking.
Leuk dorpje, maar meer dan een paar uur hoef je er niet te zijn, want er is niets te doen.
Tenzij je meer dan 30 euro wilt betalen voor een lokale dans?

S´avonds teruggekomen in het hostel hebben we een nederlands stel ontmoet die, weer toeval zeker, onze reis omgekeerd deden. En wat blijkt, zij zitten in hetzelfde vliegtuig als ons, wij zullen elkander weer ontmoeten op Houston ( als alles volgens planning gaat). Vandaar dat zij ons ook nog twee leesboekjes hebben gedoneerd ( waar Lijn later op het relaxteiland, gretig gebruik van maakt!!!).
Wat bruikvolle informatie en verhalen uitgewisseld en aangezien ook zij naar de Bay Islands gingen, hebben we de volgende ochtend samen een taxi naar de ferry genomen. Zij gingen alleen naar Roatan en wij naar Jewel Key, een klein eilandje bij Utila waar duikschool Captain Morgan´s zijn hotel heeft zitten.
Zo gezegd, zo gedaan en zo zaten wij sinds woensdagmiddag 31 Maart op een klein eilandje (oke, het heeft niet echt zand en het zijn meer drie stenen verbonden door een brug) aan de Caribbean Sea!
Jelle is hier 5 dagen lang gaan duiken en studeren om z´n PADI Open Water te halen.
Lijn moest het daarom de ochtenden zonder Jelle doen en heeft zo heerlijk kunnen bijkomen op dit eilandje. Je kunt van de ene kant naar de andere kant lopen (er is maar 1 weggetje) in minder dan 10 minuten en er staan misschien 30 huizen, maar wel 5 kerken!?!? De kerkdiensten met bijbehorende livemuziek en geklap van de bezoekers zorgt wel voor wat sfeer!

Het eiland was voor Lijn dus soms iets te relaxed, maar ze is hier lekker bijgekleurd en heeft veel gelezen. De eerste ochtend was iedereen in rep en roer, twee dagen geleden was namelijk de whaleshark gespot en de kapitein scheen te weten waar we deze vandaag konden vinden. Dus wij (alleen kon Jelle nog niet duiken) inclusief snorkelmateriaal op de boot, en je voelde de gehele tijd de spanning of we hem tegen zouden komen. Maar helaas… wel een leuke ochtend op de boot, geen whaleshark.
Jelle heeft twee dagen later, op z´n eerste bootduik WEL meteen met een whaleshark van 10 meter mogen zwemmen!
Deze beesten zwemmen vaak langs de keys, maar laten zich lang niet altijd zien ( je kan zien dat ere en zwemt door de vele tunafishes die dan uit het water omhoog springen), dus zeker een gelukje en super gaaf moment, al zwom ie na 30 seconden iets te snel ;)
Na 5 succesvolle duiken en een behaald examen, had Jelle z´n PADI op zak en zijn wij na z´n fundives s´middags met de boot mee terug naar Utila gegaan. 
We zijn hier een nachtje gebleven zodat we de volgende ochtend vroeg weer door konden reizen.
Utila is een toeristische trekpleister en dit konden we aan alles merken, blij dat we hier dus niet hebben gezeten!

S´ochtends zijn we met de boot naar La Ceiba gegaan en hebben vanuit hier de bus naar Tela gepakt.
Hier aangekomen hebben we gekozen voor hostelkeus nr.1, maar dan wel in 2e instantie, want hij was eigenlijk iets te prijzig...
Maar toen Annelijn de 2e optie zag (onder het mom van geldbesparing) en we het eigenlijk toch al wel een beetje genomen hadden zeiden we toch nog No, gracias tegen de toen chagrijnige Señora en namen we optie 1. We hoeven niet uit te leggen waarom waarschijnlijk, het heeft iets te maken met gezellige familietjes in het donker….

S´middags hebben we genoten van het weer op het strand en het heerlijk warme water.
In de lonely planet stond ook iets over een beter strand achter een of ander hotel, maar hier aangekomen bleek dit verhaal inmiddels niet meer te kloppen.
Het hotel was niet meer beschikbaar om te slapen en het strand was ontzettend vuil...
Terug op onze kamer voor een verfrissende douche mochten we weer een ´vriend´ van ons ontmoeten, ofterwijl hoe schoon en mooi een kamer eruit ziet zegt helemaal niets!
S´avonds hebben we nog wat gegeten op de boulevard, maar de weg ernaar toe was weer verlaten zoals in La Ceiba.
Toch was het op de boulevard ´iets´ drukker en hebben we daar lekker italiaans gegeten.

De volgende ochtend zijn we naar Punta Sal gegaan met een via-via geregelde ´touroperator´. Het was een mooi stukje natuur, wat zonder boot niet toegankelijk is. We hebben hier ook weer wat aapjes mogen spotten! De boottocht was daarentegen nog het meest indrukwekkend, want de golven waren zo hoog en onze kapitein had geen zin om gas terug te nemen. Lifevesten aan en genieten maar (vooral voor Jelle dan)! We zijn achteraf blij dat we hier nog een dag langer hebben besteed, zodat we het hele stadje gezien hebben en het toch daadwerkelijk wel de moeite was.
De volgende dag zijn we om 4.45u vertrokken met de bus naar Tegucicalpa, de hoofstad van Honduras. Hier hebben we een andere bus gepakt naar de grens en nadat we 12$ (WAT??? Ja, veel hé om een land binnen te komen, grrrr) hadden betaald om Nicaragua in te komen, zaten we alweer in een andere bus richting Ocotal. Via deze plaats uiteindelijk naar onze bestemming; Esteli.

Wat een VERADEMING!!!! Deze stad is weer zo kleurrijk en levendig als we gewend waren met andere steden in Guatemala en Mexico.
En dan is er ook nog de Nicaraguaanse ´boeskool is los´, feestje dus! We gaan hier echter dit weekend wel weer weg, want onze klok tikt!!!

We zijn over de helft en hebben sinds gisteren nog ´maar´ 7 weken te gaan voor Nicaragua, Costa Rica en Panama en we hebben nog zoveel op de planning; homestay bij ´n familie, historische steden Leon en Grenada,vrijwilligerswerk, sandborden van een vulkaan, voetbalschool van Gershom Mulder in San Jose bezoeken, leren surfen, jungletours, Panamakanaal en één van de 1000 eilanden bezoeken die Panama bezit en dan nog zoveel meer!! We zullen in ieder geval gaan genieten en ach, 7 weken is best nog wel lang. We zijn immers nog maar 6 weken aan het reizen vanaf onze taalschool in Puerto Escondido ;)

 

@ Gerard, Spannend, de verbouwing komt steeds dichterbij!! En de tijd van de verjaardagen komt eraan idd… toevallig al iets in de brievenbus gehad??
@ Randy, min. 4 uur vliegen .. Wij zijn nu in Nicaragua, is langer dan 4 uur vliegen en HEEEL leuk!!! Hint?
@ Rian, het is uiteindelijk toch een ander hostel geworden.. misschien hadden we beter jouw tip, zonder kakkerlakken, kunnen doen ;). Spaans gaat mas o menos… We kunnen iets bestellen en kleine praatjes houden… Maar vooral in Honduras lastig, die mensen dar verstonden we voor geen meter!!!
@ Kirsie, YEP! Bijna Nederland, broodjes hagelslag en lekkere sjopmiddagjes!!
@ Jelte, bij deze uitnodiging aanvaard… sta je op 28 mei om 9 uur op Schiphol met de mojitos ;)
@ Danny, wat een veeleisende vrienden, de ene wil bier thuis hebben en de andere schoenen:p. We gaan kijken wat we voor jullie kunnen doen!
@ iedereen, Muchas gracias voor jullie berichtjes! Leuk om te lezen!!!

Wij gaan weer naar de Boeskooool!

ADIOOOOOS!!!

Jell en Lijn.

 

Foto’s

9 Reacties

  1. carla:
    10 april 2011
    Wat een avonturen! En wat gezellig dat de plaatselijke huisdiertjes jullie steeds opnieuw verwelkomen. Nog heel veel mooie avonturen op jullie reis. Geniet en kijk goed uit. Groetjes, Carla
  2. Rian:
    10 april 2011
    Hey Lijn en Jelle,
    Wat super leuk om jullie stukje weer te lezen! Ik zie het helemaal weer voor me, want ben op alle plekken geweest in Honduras die jullie beschrijven. Wij hebben ook onze Padi op Jewelkey gedaan bij captain Morgan, ongelofelijk he hoe klein. Wat super gaaf dat Jelle met een walvishaai heeft kunnen zwemmen, dat zat er voor ons helaas niet in...
    Naar Tela gingen wij altijd een dagje naar het strand vanaf El Progreso en de excursie naar Punta Sal was echt mooi he!
    Wat betreft spaans, wij hadden het ook moeilijk steeds weer in andere landen, toch ander accent en woorden.
    Ik heb nog niks gelezen over cubra libres, drinken jullie die wel genoeg?
    Geniet van Nicaragua! (vond ik echt super leuk land, idd weer met kleurtjes)
    Liefs Rian
  3. Ans:
    10 april 2011
    Hallo Jelle en Lijn,
    Het klinkt me wel erg spannend in de oren. Boeiend om telkens te lezen. Wat een onderneming denk ik iedere keer weer. Nog dank voor jullie kaartje dat we vrijdag hebben gekregen.
    Geniet met elkaar nog van alles wat je tegen komt.
    groetjes vanuit zonnig Oldenzaal.
  4. Wendy:
    10 april 2011
    Leuk weer te lezen!
    LP wellicht verouderd? Balen van dat ene hotel zonder slaapplek.
    Jelle, gefeliciteerd met je Padi, super!
    En nu, duiken duiken! Walvishaai trouwens, wow!
    Groetjes Wendy
  5. Ralf:
    12 april 2011
    Oh dus je kan hier ook je bestellingen doen!
    Doe me dan maar een Costa-Ricaans Ruiz-shirt ;)
    (hoewel na die penalty van dit weekend...)

    Nee, grapp'n. Pfuuh, hoe tof is het om te duiken met een walvishaai. De enige keer dat ik gedoken heb ging ik al uit mijn plaat van een eend die een vis voor mijn neus weg greep...

    In plaats van vanavond te proosten met een biertje op jullie zal ik morgen aan jullie denken als ik ontbijt met hagelslag!

    Geniet ervan!
  6. Gerard en marion:
    12 april 2011
    SPANNEEEEEND!!!!ja, al die verhalen en dan ook nog zo'n shotgun erbij. Graag een theetje en een.....!!!
    En een biertje en een walvisje!!
    Lekker zonnetje, maar dat hadden we hier ook even zondags. HEERLIJK.
    HEEEEl veel plezier nog en veel xxxxx.
    gerard-marion-wietse-lieke.
  7. Gerard en marion:
    14 april 2011
    Hallo jullie twee daar, nog maar zeven weken jesus het gaat inderdaad wel erg snel zeker als je terug kijkt. maar bedankt voor de geweldige enveloppe met leuke verrassing,houden jullie het PILSJE en WIJNTJE maar tegoed,heeeel veel plezier de komende dagen,we spreken elkaar snel,GROETÉN van ONS Wietse Lieke MA en PA
  8. eddie en annie:
    18 april 2011
    Hoi vakantiegangers, dacht laten we weer eens een keer kijken hoe het jullie vergaat, jullie beleven wel van alles en vooral spannende dingen.
    het is niet allemaal zo snel te bevatten, hier is het nu ook mooi weer, wij hopen eind mei met de camper weg te gaan, hij gaat morgen voor de keuring,gisteren hebben we hem meegehad naar Eibergen
    hij moest even weer even rijden na de winterstop.
    nou nog veel plezier, pas goed op je zelf.
  9. Sabine:
    25 april 2011
    Hooooola! Jelle & Lijn!! Ik vond het écht super gezellig dat jullie hier eeen weekje langs geweest zijn. Super fijn hoe jullie zo vol energie en coole initatieven geholpen hebben in het atelier! De les was écht super, maar ook alles wat jullie erom heen gedaan hebben, het schilderen de badkamer & de stoeltjes. Zo blijven we altijd aan jullie denken :) hahah Ik hou jullie op de hoogte, en wanneer we een keertje in Nederland zijn als de kleine is geboren doen we een feestje daar! Geniet van het rondreizen, jullie zijn toppers! Liefs van Jean, Sabine en de kleine druktemaker in de buik!